Santiago Suárez, exdirector da Brigada de Intervención Mineira de Asturias, explicou este venres que durante o rescate do pequeno Julen en Totalán "falta outro punto crítico que é como comunicar a galería co punto onde se atopa" o neno.
Nunha entrevista en Onda Cero, dixo que se debe ter "moito coidado" nese momento "crítico", e resaltou como dato "positivo" que o terreo no que traballan os mineiros a setenta metros de profundidade é duro, o que evita posibles derrubamentos aínda que retarda o avance ata o pozo, distante uns catro metros.
"O dos catro metros é un pouco orientativo, porque non hai ningún tipo de dato sobre o lugar ao que se dirixen"
"O dos catro metros é un pouco orientativo, porque non hai ningún tipo de dato sobre o lugar ao que se dirixen", engadiu o exdirector da Brigada, antes de sinalar que "estamos xa próximos", pero "non hai unhas coordenadas" el menor pode estar "un pouco menos ou un pouco" máis lonxe do que prevén.
Os mineiros traballan cunha broca de dous metros de lonxitude, que empregan habitualmente, e tamén realizan microvoladuras propias do traballo de minería, e para iso empregan un "tipo de explosivo expansivo, non rompedor. O obxectivo é abrandar o terreo para seguir avanzando", explicou Suárez.
Durante o traballo, os mineiros comunícanse vía telefónica a través dun cable que vai dentro dun tubo, e dispoñen dun sistema de ventilación e outros dispositivos de urxencia, indicou o exdirector da Brigada de Intervención Mineira.
