El conselleiro de Medio Rural, Samuel Juárez, es un veterinario leonés de La Bañeza, por nacimiento y lucense por adopción, que practica cada semana como cocinero, centrado ahora en arroces caldosos y parrilladas para la familia.
Pregunta: Cal é a sua comida favorita y cal a que menos lle gusta?
Resposta: Gustame todo pero agora prefiro os arroces e o peixe e verduras á plancha. Sin embargo , o que menos me gusta leva arroz i é o arroz con leite.
P: Cal é a sua bebida preferida y cal a que menos pide?
R: A miña favorita é o viño, mellor tinto e nunca tomo bebidas carbónicas.
P: Ten un postre favorito? de quen?
R: Non son moito de doces e prefiro unha boa froita, sobre todo exótica como a fruta da paixón, pero tamén unhas cereixas galegas, aínda que as miñas influencias non dan para telas na casa, regaladas por algún veciño.
P: Na cocina, ¿que prato se lle da mellor?
R: Cociño non a diario, pero sí habitualmente, cada fin de semana. Dánseme ben os arroces, sobre todo o arroz caldoso con lubrigante ou o negro con chocos, y logo as parrilladas tamén se me dan ben
P: Algún segredo recén descuberto que utilice na cociña?
R: O último que aprendín e puxen en práctica foi que a carne hai que atemperala antes de pasala pola parrilla. Eso é útil cando che gusta, como a mín, a carne pouco feita por dentro, e si a sacas da nevera e a tés un tempo antes nun lugar quente para que queza por dentro e por fora, cando a botas á brasa quedará pouco feita por dentro pero estará quentiña.
P: ¿Comidas de dous pratos e postre ou mellor tapeo?
R: Según a ocasión unha cousa ou a outra pero normalmente tomo dous platos sen sobremesa ou un prato e sobremesa.
P: ¿É vostede clásico ou máis ben innovador no tocante á comida?
R: Me gusta innovar como comensal pero como cociñeiro, non dou para tanto e son máis ben clásico.
P: ¿Carne ou peixe?
R: Son máis ben de peixe.
P: Entre os alimentos favoritos ¿hai algún imprescindible, por ejemplo para momentos de tensión?
R: O único imprescindible para mín e tomar o meu zume de laranxa cada mañá, nada máis erguerme, pois parece que me abre o estómago e me fai encontrar ben.
P: ¿Lembra algún prato recén descuberto e que resultase unha sorpresa agradable?
R: Sorprendeume e gustoume comer cabezas de cigala, sen casca, aplastada nunha plancha, tal como as poñen nun restaurante do País Vasco.
P: E unha experiencia sorprendente pero desagradable?
R: No me gustó comer "loturia" que es un pepino de mar que preparan en Corea y su aspecto de gelatina negra colgada de un palo me pareció infame pero tuve que probarlo.
P: Por que prato sinte curiosidade e non coñece?
R: Teño ganas de probar a carne de tenreira cachena ben oreada e á parrilla pois me falaron dela e de que é moi sabrosa.
P: ¿Quen ou que cousa están para comelos?
R: Os porquiños pequenos e rosadiños.
P: ¿Quen ou que cousa están para rillalos por unha perna?
R: A demagoxia.
P: ¿Pensa que somos o que comemos?
R: Si, por suposto. Incluso creo que nos imos parecendo a aquelo que comemos.
