Francisco "Francis" Franco Martínez-Bordiú, neto do ditador, foi condenado a 30 meses de prisión por delitos de atentado á autoridade e condución temeraria como condutor do coche que fuxiu da Garda Civil e acabou embistiendo a unha patrulla o 30 de abril de 2012.
Así o decidiu a xuíza do Xulgado do Penal de Teruel, quen condena tamén ao acusado a indemnizar ao axente lesionado con 1.500 euros e á Dirección da Garda Civil, con 2.720 euros, tal e como solicitaban o Ministerio Fiscal, o Avogado do Estado e o letrado do Garda Civil.
A outra persoa xulgada, que viaxaba como copiloto, Silviu Nicolae, quedou absolta de todos os cargos que se lle imputaban.
A sentenza deixa a Francis Franco como autor criminalmente responsable dun delito de atentado contra axentes da autoridade, un delito de danos e outro de condución temeraria, así como condénao ao pago do tres cuartas partes das costas do xuízo, incluídas as devengadas polo Avogado do Estado.
Por iso, imponlle unha pena de 18 meses de prisión polo delito de atentado e 12 meses de prisión polo delito de condución temeraria, privándolle do dereito a conducir vehículos a motor durante dous anos e medio.
Ademais, polo delito de danos, imponlle unha multa de 12 meses, cunha cota diaria de 40 euros e a obrigación de indemnizar ao axente da Garda Civil, pertencente ao Destacamento de Tráfico de Monreal del Campo (Teruel), con 1.500 euros.
Igualmente, deberá indemnizar á dirección da Garda Civil na cantidade de 2.720 euros por danos nos vehículos.
Fronte aos delitos de atentado agravado polo uso de medio perigoso, delito de danos agravado e a falta de lesións, a juzgadora falla a súa absolución, do mesmo xeito que para a compañía de seguros e reaseguros Axa Aurora Iberica S.A. como responsable civil subsidiaria.
Na sentenza, a xuíza di que queda acreditado que era Francis Franco quen conducía o vehículo, xa que foi identificado por un dos axentes que lle perseguía.
No entanto, e aínda que recoñece que o axente "non o pode asegurar ao 100 %", a maxistrada considera que "se produciron as condicións espaciais e temporais idóneas para producirse a captación da fisionomía do acusado na memoria do axente prexudicado".
Sinala, ademais, que "se aprecian contradicións entre as declaracións testificales" presentadas pola defensa de Franco para demostrar que o día dos feitos atopábase en Madrid.
Aprecia tamén "dúbidas e vacilaciones na exposición dun guión aprendido".
Porque a xuíza, segundo establece, considera que a defensa tratou de "orquestrar unha explicación alternativa de carácter exculpatoria para o acusado".
A maxistrada repasa, así mesmo, o rexistro de chamadas daqueles días nos teléfonos da empresa vinculada á familia de Francis Franco, que alegou no xuízo que se deixou o seu teléfono móbil persoal en Aranda de Moncayo (Zaragoza) antes de irse a Madrid.
Durante o xuízo, a defensa de Franco fixo fincapé en que había teléfonos "multisim" con cartóns que se utilizaban nas tabletas dos coches e a disposición dos visitantes ao coto de caza da súa propiedade.
Con todo, coas probas presentadas, a xuíza cuestiona que isto sirva para explicar que se activase o teléfono de Franco na zona no día dos feitos xulgados.
Contra a sentenza cabe recurso de apelación ante a Audiencia Provincial de Teruel.
