O Supremo fixa que, nunha agresión mutua, o home exerce violencia machista sobre a muller

O alto tribunal considera que constitúen "actos de poder e superioridade con independencia de cal sexa a motivación ou a intencionalidade"

Fachada de la sede del Tribunal Supremo, en Madrid. AEP
photo_camera Fachada de la sede del Tribunal Supremo, en Madrid. AEP

O Pleno do Tribunal Supremo (TS) fixou nunha sentenza que nunha agresión mutua entre un home e unha muller que teñan unha relación de parella ou exparella, a violencia que el exerce sobre ela debe considerarse de xénero ou machista.

No fallo, o TS recalcou tamén que os actos de violencia que exerce o home sobre a muller nunha relación afectiva de parella constitúen "actos de poder e superioridade con independencia de cal sexa a motivación ou a intencionalidade" e constitúen un delito de violencia de xénero.

Así, o Supremo revogou unha sentenza da Audiencia Provincial de Zaragoza que, tras unha agresión mutua, absolveu a unha parella do delito de malos tratos, e considerou que "non é preciso acreditar unha específica intención machista debido a que cando o home agride á muller xa é en por si un acto de violencia de xénero con connotacións de poder e machismo".

Os feitos sucederon en 2017, cando unha parella iniciou unha discusión sobre o momento no que debían irse a casa.

Durante a discusión "agredíronse recíprocamente, de maneira que a procesada propinoulle a el unha puñada no rostro e el deulle un tortazo coa man aberta na cara, recibindo el unha patada propinada por ela, sen que conste a produción de lesións. Ningún dos dous denunciara ao outro" . 

A Audiencia de Zaragoza confirmou a sentenza de absolución da parella dun xulgado do penal "ao non quedar acreditada a intención de dominación ou machismo do home á muller". Pero o Ministerio Fiscal recorreu dita absolución ante o TS ao apreciar delitos de malos tratos.

Agora, o Supremo, en sentenza da que foi relatora o maxistrado Vicente Magro, recordou que "calquera agresión dun home a unha muller na relación de parella ou exparella é feito constitutivo de violencia de xénero".

E que "non existe base nin argumento legal para degradar a un delito leve unha agresión mutua entre home e muller que sexan parella ou ex parella, xa que non é preciso acreditar unha específica intención machista debido a que cando o home agride á muller xa é en por si un acto de violencia de xénero con connotacións de poder e machismo".

Probada a agresión, "o feito é constitutivo de violencia de xénero e, se hai agresión mutua, como neste caso, ambos deben ser condenados, por violencia de xénero o home e familiar a muller", sentenciaron os maxistrados. 

CONDENA. Ao home impúxoselle a pena de 6 meses de prisión con orde de afastamento e as súas accesorias e á muller a unha de 3 meses con iguais accesorias e afastamento.

A sentenza incluíu o voto particular de catro dos 14 maxistrados, os de Miguel Colmenero, Alberto Jorge Barreiro, Juan Ramón Berdugo e Carmen Lamela.

Os catro rexeitan que se condene por violencia de xénero ao home e cren que ambos deberon ser condenados como autores dun delito de lesións, e ante a escasa gravidade dos feitos, serlles aplicada a pena inferior en grao.

Argumentaron que os feitos probados non permiten entender que a agresión do home á muller se produciu no marco dunha relación de dominación, "humillación ou subordinación".

"As agresións mutuas tiveron lugar nun nivel de igualdade, no que dous seres humanos, con independencia dos roles persoais e sociais que cada un poida atribuír ao outro, enfróntanse ata chegar á agresión física, tendo como base unha discrepancia sobre un aspecto intranscendente da súa vida", continúa dicindo o voto particular.

Dita discrepancia "puídose ter producido e tratado entre calquera outras dúas persoas, sen implicar superioridade inicial de ningunha sobre a outra", engaden.

Estes maxistrados, no entanto, recoñeceron que a materia tratada é "unha cuestión discutible" na que no propio Supremo e outros tribunais mantiveron dúas tendencias jurisprudenciales distintas, a da sentenza maioritaria e a do voto.

Pero cren que se perdeu unha oportunidade "de interpretar e aplicar a protección á muller contra a violencia de xénero, cuxa conveniencia non parece ser discutida, dentro dos seus auténticos límites".

Consideraron tamén que se debe evitar "estender o trato desigual ao home e á muller (...) dunha forma excesiva e mecánica ou automática a todos os casos nos que, no ámbito das relacións de parella, actuais ou pasadas, o home maltrate de obra á muller".