O Tribunal Superior de Xustiza de Madrid (TSJM) confirmou a pena de 27 anos, tres meses e un día de prisión a Bruno Hernández Vega, o despezador de Majadahonda, con raíces en Lugo e Samos, polo asasinato da súa tía e dunha inquilina, en 2010 e 2015, respectivamente.
Así o acorda o TSJM nunha sentenza que confirma a ditada pola Audiencia Provincial de Madrid, conforme ao que pedira a Fiscalía.
A sentenza, recorrida pola defensa do condenado, considerou probado, tal e como estableceu o xurado popular, que tras matar á súa tía Liria nunha data por determinar, Bruno Hernández constituíu unha empresa de construción co ánimo de obter un beneficio económico desa morte.
Así, cargou á conta da súa tía, meses logo do seu falecemento, recibos por importe de máis de 33.000 euros e co mesmo propósito simulou a firma do seu parente nun contrato falso de arrendamento, polo que a falecida cedíalle o uso da súa vivenda da rúa Sacedilla, na localidade madrileña de Majadahonda, que é onde se atopou a picadora industrial coa que Bruno troceou tanto ese cadáver como o da súa inquilina.
A sentenza considerou probado que matou á súa tía e a unha inquilina e troceou os cadáveres cunha picadora de carne
Tamén quedou igualmente probado que o condenado, anos despois deste primeiro crime, o 1 de abril de 2015 causou a morte de Adriana Beatriz G.N., cuxo cadáver tamén troceou e fixo desaparecer axudándose da mesma picadora de carne. Para facer crer aos achegados e amigos de Adriana que a moza seguía con vida e marchara de viaxe, tres días despois da súa morte introduciu baixo a porta do establecemento comercial no que ela traballaba un sobre cunha carta mecanografiada dirixida ao xerente na que supostamente lle contaba esa intención.
ESQUIZOFRENIA. Durante a vista oral, o seu letrado, Marcos García Montes, solicitou a eximente ao asegurar que estaba privado das súas capacidades mentais, tanto intelectivas como volitivas, sen saber o que facía porque padece esquizofrenia paranoide diagnosticada desde o ano 2012.
Con todo, os psiquiatras estableceron no xuízo que o esquizofrénico "pode estar tolo pero non é bobo", e a sentenza asegura que o feito de que padeza esquizofrenia paranoide non significa que teña anuladas as súas facultades mentais, pois non se estableceu unha relación entre o delirio e os feitos cometidos.
