Acordes e desacordos Camilo Franco Alguén asegurou que na música popular había dúas categorías: The Beatles e o resto. Pasados 52 anos da súa disolución quedaban poucas cousas novas…
O primeiro fan de The Beatles Camilo Franco A historia de The Beatles estase reescribindo desde Anthology (2003) ou por ese tempo. Non é que antes estivera mal escrita, é que todo estaba…
McCartney componse so Camilo Franco Pode ser que Paul McCartney se sinta perseguido por aquela fama que lle apuxeron nos 60 que o cualificaba como comercial, fácil, cando non…
A culpable de todo Camilo Franco Ou estamos maiores nós ou están maiores as consignas. John Lennon faría 80 anos neste venres e Yoko Ono está delicada de saúde. Formaron a parella…
O paradoxo de Bradbury Camilo Franco Os aniversarios de escritores sirven para matalos unha e outra vez, cada ano. Acaban como mártires da súa propia causa, mesmo aqueles que non foron…
O colapso que seremos Camilo Franco Un colapso non é un accidente. É un proceso con mal fin. Un proceso que acaba mal pese a que polo camiño todo o mundo saiba que vai acabar mal. En…
O factor humano Camilo Franco Non sei canto de graza ten que facer xogar nunha historia que ten como orixe unha apocalipse bélica continuada dunha pandemia planetaria que infecta…
O equipo de Jordan Camilo Franco Estabamos algo dubitativos por se os noventa volverían. Que se a poesía dos noventa ou as olimpíadas, as americanas inmensas ou o furor pola fariña…
Quedar sen máis alá Camilo Franco As identidades con problemas de aceptación acaban producindo literatura. Non é exactamente o último recurso, pero quizais non sexa o máis caro.…
De Shakespeare e Amancio Ortega Camilo Franco Ultimamente buscamos a Shakespeare ou a Amancio Ortega por todas as partes. Temos esa necesidade compulsiva de encontrar o referente. O que nos sirva…
Series, pesadelos e papel hixiénico Camilo Franco A corentena debería servir para calcular que a sociedade é máis feble do que nos parece a diario. Aparece un virus e todo o que estaba organizado…
Ninguén será salvado Camilo Franco As comparacións son preciosas cando se fan ben. Revelan prexuízos, pero que tire o primeiro teclado quen non os teña como primeira arma contra o…
Disney e o ruído blanco Camilo Franco O gran ganador do nadal non é o papa de Roma. O gran ganador das festas dos bos desexos é Disney, capaz de blanquear o humor, a acción, e de deixar…
Hernán Cortés en terra de ninguén Camilo Franco Na vida de Hernán Cortés hai máis mito que historia e unha serie de televisión non é o mellor modo de cambiar esta circunstancia. Amazon Prime Video…
Agonía do Centro Dramático Galego Camilo Franco O Centro Dramático Galego nunca acabou de encontrar o seu lugar na sociedade galega. Foi institución fundamental da cultura autonómica, foi xoguete…
Kerouac, o éxito do fracaso Camilo Franco Jack Kerouac (1922-1969) naceu cun nome moito máis longo e da súa morte acaba de facer medio século. Era 1969 e Occidente estaba xa en recesión…
As verdades contables Camilo Franco É posible que esteamos indo ao teatro para conseguir algunha verdade que xa non se conta noutro lugar. Arredor de contar historias foise tecendo nos…
Curva Teo Camilo Franco Hai un punto en toda historia na que o ceo carga tormenta e non estou escribindo do Joker e como unha revolución pode comezar porque si, porque lle…
Momentos antes de ‘A love supreme’ Camilo Franco Estamos en 1964. Un cuarteto encamíñase ao estudo para grabar un disco que cambiará a interpretación da música. John, McCoy, Jimmy e Elvin rexistran…
A disputa da realidade Camilo Franco Cando me falan da realidade sempre teño unha disputa. Como cando me falan de política. Das dúas cousas entrefrebadas vai Years and Years, unha…
Чорнобиль (Chernóbyl) Camilo Franco Un día calquera pasa o imposible e temos unha traxedia ou a literatura comeza a traballar. Poden ser as dúas cousas, pero case nunca ao mesmo tempo.…
Xogo de pastiches Camilo Franco Non perdín demasiado tempo lendo a George R.R. Martin nin sequera para comprobar a idea de que o pastiche é o xénero por excelencia da…
Eu tiven unha granxa no San Amaro Camilo Franco A melancolía pode matar. A melancolía mata como mata a burricie ou a ignorancia. Ou a sanidade mal atendida. Mata como matan as contas mal botadas.…
Provincia Camilo Franco De cando en vez os escritores morren. A algúns coincídelles a morte co momento de máximo recoñecemento. A outros nin sequera. En Ourense marcharon…
Retratos do inimigo interior Camilo Franco Se Telecinco ofrece un retrato dun país haberá que supoñer que as series de televisión ofrecen un retrato do mundo. Na ficción norteamericana hai un…
Pepe Carvalho volve ao pastiche Camilo Franco Carlos Zanón escribe de novo a Pepe Carvalho. Hai debate sobre se isto ten sentido. Pero a novela está publicada. Ese personaxe de Vázquez Montalbán…
Como se perdeu a loita de clases Camilo Franco Debeu ser a mediados dos anos 80 cando alguén con cartos, fama emprendedora e algo tacaño co pago das horas extras, sentenzaba polos platós de…
23 millóns de galiñas, 783 títulos Camilo Franco As cifras non fan sociedade. Só a representan. A literatura é rebelde a pelexar coa estatística e sen embargo hai veces que se volve inevitable:…
Que a forza nos abandone Camilo Franco Cando a Constitución chegou 'Star Wars' xa estaba aquí. A España chegou primeiro o western galáctico con paternidades confusas que o texto…
A moqueta da cultura Camilo Franco Nas primeiras edicións do Culturgal non había moqueta. Baixo os pés dos visitantes estaba o cemento do pazo e esta perspectiva de horizontalidade e…
