Hai persoas que se ofrecen a outras con música de Amancio Prada. Ás veces, eses cancións serven para cruzar a fronteira na que a última paraxe do sexo limita co amor

Todas as preguntas que nos facemos cando somos adultos foron xa contestadas na nosa infancia. A nenez de Anxo Rei Ballesteros foi orfa de pai e axitada de rúas

Nunha conversa co líder de Siniestro Total descubrín que as estrelas do rock tamén teñen sentimentos e senten deslumbrados ás veces.

Jaureguizar pode perdoar calquera afrenta a unha persoa que escribe ben, mesmo que lle describa un ufólogo como "reputado"

Houbo unha noite na que os 90 empezaron a esmorecer. Xosé Cid Cabido, Andrés Vila e máis eu especulamos con sermos delincuentes políticos. Agora que o expediente prescribiu podo contalo

Un libro sobre comida de Ignacio Peyró e unha charla en Lugo de Ferrán Adrià convencéronme de que ler a Ernest Hemingway non foi unha boa idea

O mundo literario está cheo de voluntarios para pegar a un cadáver, xa estea morto ou unicamente ausente

No deserto atopa un o mesmo que na vellez: soidade, abandono e desánimo. Antón Reixa atravesou un Sáhara de 18 días en coma. A crónica desa viaxe polo Gobi do real é o libro 'Michigan, acaso Michigan'

O xogador brasileiro de fútbol Mané Garrincha e o columnista Rafa Cabeleira son triunfos do inesperado

Unha visita a Barcelona para asistir ao Premio Planeta permitiume coñecer o perímetro do Camp Nou, admirar a Ildefons Cerdà e envexar a resistencia de Sánchez Dragó

O editor de Vigo Javier Romero convenceu o poeta Carlos Oroza para que se deixase publicar en pepel. Paralelamente, persuadiu a Luis Eduardo Aute para que se atrevese a musicar a poesía exenta do escitor de Viveiro. O resultado é Aute canta a Oroza

A lectura de La hermandad de los celtas de Carlos Núñez supúxome un alivio. Recuperei o termo celta, que levaba mudo no meu vocabulario dende que un arqueólogo me mirou mal nun supermercado e impúxome o de castrexo

Pepe Barro aprendeu de Raimundo Patiño que o deseño debe ter algún punto de ancoraxe en Galicia. Agora, pregúntase se ten familia que o acompañe

O azul marengo da cerámica de Sargadelos pode empezar a ser un recordo nos fogares de toda Galicia. En décadas pasadas foi a estética que definía o país

O periodista vigués puido ser un heroe da Unión Soviética. Contou a urxencia bélica do seu tempo e agora prefire circular a modo por estradas secundarias

La vida no fue condescendiente con Anthony Bourdain. Querer ser pirata francés para disfrutar una aventura alentada por la incertidumbre, las drogas y el sexo no es el camino más fácil si eres hijo del directivo de la Columbia y de una periodista de The New York Times

A Carvalho Calero acabáronselle as vidas. Houbo sete intentos de que fose homenaxeado no Día das Letras. Os sete chocaron nos muros defensivos da RAG

Coñecemos á persoa que se atopa detrás da figura de Ángel Basanta

Hoxe falarei de min. En relación a Xabier Docampo, pero falarei de min. Falamos dos demais para falar de nós mesmos. Os outros impórtannos na medida que nos importamos

O neto de Valle Inclán publica un manuscrito de Una tertulia de antaño como constatación a ideoloxía aleatoria e esteticista do avó

Unha amiga está embarazada. Mandareille un wathsapp porque ela non o sabe. Contoume mentres eu estaba durmindo

Abbott Joseph Liebling (1904-1963) iniciou toda unha estirpe do periodismo moderno. O seu xeito de contar, sendo periodista como se fose espectador, creou escola. Escribiu sobre a Segunda Guerra Mundial, boxeo, carreiras de cabalos e xantares, pero tamén asinou centos de piezas en The New Yorker sobre persoas anónimas e singulares, como un cobrador de recibos ou o derradeiro saltador de elefantes

Aníbal Malvar facía Novo Periodismo nos anos 90, imitando a Chandler e Hammet, os cronistas do colapso capitalista dos 30. O capitalismo colapsa cada década sen remedio marxista

Son os cincuenta anos do Maio do 68 e tiña pendente unha conversa con Ramón Villares, así que decidín xuntar ambos os dous motivos para achegarme a Santiago

A cultura galega padece unha democratización tan radical que esnaquizou os ídolos. Non hai un discurso que prevaleza sobre outro. Entre mentres, morre da morte morrida

O editor Manuel Bragado cesou como director de Xerais. Foi unha cabeza tractora para a cultura galega. A súa marcha serve para que apreciemos o seu labor de tres décadas. Tamén para que nos laiemos de que perda o poder de dirixir a maior editora do país

Esta semana de lúa axitada e monarquía menguante xantei nun restaurante de Ribadeo. Acompañaba a un comunista antigo, un marxista da Restauración, deses que viven a ideoloxía palpándoa como unha fe e, asemade, como unha explicación ás incógnitas e desprezos que lle soportamos á realidade

A solicitude dun grupo de académicos da oposición para repoñer o nome de Ferrín na web da RAG foi un agasallo que non esperaban os seus rivais, a directiva.

Cando coñecín a Leopoldo Panero en Lugo queixóuseme da soedade. Agora, uns curmáns do seu pai acordaron da súa existencia e van acompañar a súa herdanza