UN XEITO de coñecer aos escritores é polas súas obras, sempre que eliminemos ou fagamos difusa a barreira entre autor, narrador e personaxe —algo que un bo lector, en realidade, nunca debería facer—. Unha forma mellor, aplicábel sobre todo aos grandes autores, son as biografías —un xénero que xa dende hai anos dá grandes satisfaccións aos que desexan interpretar a Historia (tamén a da literatura) a través dos seus protagonistas—.
ALGO SE move na literatura galega e, polo tanto, na edición de libros en galego. Como saberán os lectores veteranos, esta columna viviu disociada durante máis dunha década: case sempre foi unha...
GALIZA É un país moi grande e secularmente moi mal comunicado, como todos sabemos e vén de quedar claro coa caída dunha das pontes da autovía nos Ancares. Cos nosos case que 30.000 quilómetros cadrados estariamos nun dignísimo posto 139 entre os países da ONU, mil quilómetros por detrás de Bélxica e por diante de nacións coma Israel, Ruanda ou Eslovenia.
A SOCIOLOXÍA da cultura é un asunto complexo. Sempre o foi e éo máis na posmodernidade líquida, nuns intres nos que categorías de pensamento coma clase, verdade, liberdade ou centralidade...
OS ANOS 80 en España foron moi bos para as clásicas mainstream, grazas en boa medida a que Felipe González puxo de moda as Memorias de Hadriano de Marguerite Yourcenar —non é a mellor...
COMO becerrense que son, o meu modelo literario e cívico non pode ser outro que o da escritora Helena Villar Janeiro, con quen teño o pracer de tratar decote grazas a ese milagre das redes...
EN CALQUERA persoa informada a verba xenocidio provoca un arrepío, como ben podemos comprobar nos últimos meses en Ucraína. Aínda non podemos saber se alí ocorreu tal cousa, mais a simple sospeita mete medo. Bardante isto, o mundo xira moi rápido e o horror desaparece para deixar paso á seguinte traxedia.
NAMENTRES O penúltimo bestseller sobre a historia de Roma rebenta as listas de libros máis vendidos, ben acompañado por certa narrativa mediocre en canto a tema e estilo e o triste efecto da fin...
ALGO BO de ter unha columna de libros durante moitos anos é que ás veces o crítico pode conceder segundas oportunidades. Hai autores nos que un observa grandes posibilidades, tamén dentro do...
QUIZÁIS UN XORNAL non sexa o lugar máis acaído para afirmar o que imos dicir agora mesmo, mais alá imos: ás veces as entrevistas de promoción non fan favor ningún aos autores que as realizan.
UN HOME alto e delgado, cunha gabardina que lembra a Bogart nos seus mellores filmes, observa en silencio unha pedra branca que cobren as follas verdes. Non hai un só símbolo relixioso, posto que estamos no Cemiterio dos Ingleses en Roma —o camposanto que os romanos coñecen coma Cemiterio dos Artistas pois alí xacen Keats, Shelley ou Gadda—. Mira unhas simples letras (Gramsci) acompañadas de lugares e datas.
LIN O DIARIO de Anne Frank, como debe ser, na miña adolescencia. Non me mandou ninguén nin, daquela, me gustou moito. Si lembro que foi un dos primeiros libros que merquei, nunha edición de peto...
THE RAMONES non é precisamente o meu grupo preferido, mais si me gustan varias das súas cancións máis coñecidas –ou clásicas, se se quere–. Unha delas é I wanna be sedated e ten unha...
COMA CASE que todos os millennials, eu tamén uso os memes para me comunicar. Un dos meus preferidos é a versión simplificada dunha viñeta máis complexa e coñecida. Aparecen tres monigotes: á...
É PROBÁBEL que Bob Woodward sexa o xornalista máis famoso do mundo e o asunto non vén de hoxe, nin sequera deste milenio. É así dende que as súas pescudas —e as de Carl Bernstein— levaron á dimisión de Richard Nixon como presidente dos Estados Unidos —cando os mandatarios daquel país marchaban sen necesidade de montar un golpe de estado antes— e dende que Robert Redford o interpretou na magnífica Todos os homes do presidente.
A proposta inicial de Granés asusta pola súa audacia, expresada xa no subtítulo: facer unha historia cultural e política de América Latina —si, con Brasil incluído, o que engade un xiro máis ao pinchacarneiro intelectual—.
SON AS CINCO dunha calorosa tarde de verán en Becerreá. Un neno visita por primeira vez a casa dos seus avós, asemade o bar máis grande da vila. Todos deberían atender o cativo, pero non é así: a...
DI SINIESTRO TORAL, grupo que se achega á disolución definitiva por certo, nunha das súas cancións que Hay otros mundos pero están en este . Coñezo poucos xeitos mellores de describir a miña vida...
A PESARES de ser un ateo, materialista e racionalista gardo para min unha incoherencia: son unha persoa supersticiosa. Non son o único con estes trazos. Se analizo a miña conduta, ten máis...
A quen interese máis o Gide personaxe que o Gide escritor ou, simplemente, a quen queira saber moito máis da Francia dos anos 30 e a Segunda Guerra Mundial, estes dous volumes téñenlle que parecer por forza tan apaixonantes coma polémicos.
HABÍA UNHA vez un mozo que non ía a clase de Matemáticas. Había unha biblioteca de instituto sen moita vixilancia. E había un libro de cor amarelo ovo que chamaba poderosamente a atención por se...
TEÑO UN amigo dun amigo que estivo en Corea do Norte, o que o converte nun privilexiado para algunhas cousas —estivo no país máis difícil de visitar do planeta e o relato indirecto do asunto que...
HAI TRES meses finou Darío Xohán Cabana. Como esta é unha páxina de crítica literaria e non de información non houbo lugar a unha homenaxe ben merecida que si pode ter lugar arestora, xa que entre o seu legado inmenso atopamos unha novidade nas librarías, Xácome o fatalista, tradución da inmortal novela do ilustrado francés Denis Diderot.
UN PAR DE veces á semana teño que entrar cedo no traballo e estar un bo anaco ao aire libre nun lugar con moi pouca contaminación lumínica. Sería en teoría a situación ideal para facer as miñas...
PARA OS estudantes de Filoloxía do noroeste, léase Compostela, Oviedo e León, a figura de Noam Chomsky case que leva cornos e rabo. E non, non é por razóns políticas; senón por asuntos...
XA TEMOS falado nalgunha ocasión de que o mercado editorial español funciona coas súas particulares reglas e que en non poucas ocasións pon de moda certos temas sen que o lector poda detectar con facilidade a razón pola que isto ocorre.
OS MÁIS vellos do lugar lembrarán que esta columna orixinalmente se escribía en castelán. O troco veu motivado por un par de razóns. A primeira, o feito de que eu escollera esa lingua "por...
Decote cando se fala de xenocidios e cataclismos a nosa mente vai cara as guerras. Son explosivas, ocorren nuns poucos anos e, ao sermos europeos, representan un fenómeno "familiar". Non nos podemos alienar, poño por caso, das guerras napoleónicas aínda que estean lonxe no tempo porque, por exemplo, John Moore segue enterrado no Xardín de San Carlos na Coruña
O ESCINTILANTE resplandor do Boom da novela latinoamericana a partir dos anos sesenta –e quizais un chisco antes– escureceu para a maior parte do público un feito innegábel: o valor das letras...
O FINAL de cada ano e o comezo do seguinte proliferan as listas de todo tipo, tamén de libros por suposto. Algunhas, como a dos libros escollidos polo suplemento literario do New York Times , son...
