El tiempo
jueves. 30.03.2023
El tiempo
La Opinión de

A palaba circular

Escribiu Maurice Blanchot, ao final da segunda parte do seu libro A comunidade inconfesable, titulada A comunidade dos amantes: "O demasiado célebre e demasiado machucado precepto de Wittgenstein, Do que non se pode falar hai que calar, indica de feito que se ao enuncialo non puido impoñerse silencio a si mesmo, en definitiva, para calar, hai que falar. Pero, con palabras de que clase?".

Quen chama?

Un chamador de porta, da porta que cría a da súa casa. Un chamador de bronce, cun anel, da casa derrubada da Málaga natal. Os seus amigos Julia Castillo e Javier Ruíz tomáronlle fotos e mandáronllas. Velas desencadenou finalmente o seu regreso a España depois de 45 anos no exilio un 20 de novembro de 1984.

Querida Dosinda Christensen:

imgData
Sempre que escoitei esta canción, este canto popular alentejano na voz do José Afonso, sentín que, dalgún xeito, falaba de Pessoa. "Já fui mar, já fui navio/ Já fui chalupa escaler/ Já fui moço, já sou homem/Só me falta ser mulher". Só lle faltaba ser muller a Pessoa. Por que ningún dos seus 160 heterónimos foi unha muller? Como me gustaría sabelo.

As palabras do salífero

AUTOR DA FOTO: RAFAEL MALLO
Salífero é o primeiro libro de Luís López Alonso (Sarria, 1977), editado por Urutau, pero é todo o contrario a un primeiro libro

Desvíos

QUE DESVÍO deste ar frío se cumpre no rostro? Aquel día, a muller abriu a xanela para que a choiva caíse no seu corpo. Deitada no chan, as pingas precipitábanse perpendicularmente nunha distancia...

A ‘escrevente’

Maria Gabriela Llansol. AEP

Maria Gabriela Llansol cambiou a paisaxe da literatura portuguesa da segunda metade do século XX. Cúmprense once anos da súa morte

A mística atea de Gonzalo Hermo

Gonzalo Hermo. EP

O poeta de Rianxo atravesa un bosque para cuestionar o saber absoluto no seu terceiro libro, 'A vida salvaxe', co que gañou a última edición do premio Afundación de poesía

Un lorca inédito

Por primeira vez dende a época medieval un poeta alófono situaba o galego como lingua internacional da lírica

Volven os eidos

Uxío Novoneyra

'Os eidos', como lugares onde a memoria se concentra e irradia, eidos que Novoneyra definía como "os sitios da terra que poden nomearse nun microtopónimo, que poden identificarse por un nome"