sábado. 10.04.2021 |
El tiempo
  • Condiciones meteorológicas
    A Coruna
    13.6 °C
    muy nuboso
  • Condiciones meteorológicas
    Lugo
    13.3 °C
    lluvia ligera
  • Condiciones meteorológicas
    Ourense
    12.2 °C
    lluvia ligera
  • Condiciones meteorológicas
    Pontevedra
    13.4 °C
    lluvia moderada
  • Condiciones meteorológicas
    Compostela
    14.4 °C
    nubes
sábado. 10.04.2021
El tiempo
  • Condiciones meteorológicas
    A Coruna
    13.6 °C
    muy nuboso
  • Condiciones meteorológicas
    Lugo
    13.3 °C
    lluvia ligera
  • Condiciones meteorológicas
    Ourense
    12.2 °C
    lluvia ligera
  • Condiciones meteorológicas
    Pontevedra
    13.4 °C
    lluvia moderada
  • Condiciones meteorológicas
    Compostela
    14.4 °C
    nubes
Manuel Gago
Táboa

Pasar saudar

Se me quedo cun ritual do pasado, é co de parar a botar un parrafeo circunstancial alí onde podo dar e recibir afectos.
Reverte

Tempo de apandar

Na literatura, a imitación, cando non é copia, súfrese en silencio. Sempre é un negocio no que quen perde é o imitado

O que nos parece mal

Polo que vexo nas redes, a moita xente lle parecen mal os resultados da enquisa realizada pola Asociación de Escritores en Lingua Galega aos seus asociados sobre condicións profesionais. un dato chamativo parece explicalo TODO: a masiva dedicación profesional dos escritores en galego á docencia. Este é un feito incontestable e a enquisa só pon en números unha realidade que todos sabemos que é así. Pero o sorprendente é que a moita xente parece molestarlle esa preponderancia e atopa no dato a explicación do fracaso en lectores do sistema literario en lingua galega.

Dúas odiseas

En tempos de frío, un misto prendido é quen de confortarnos. Así acontece con libros e obras de teatro nas que a viaxe chega para sacarnos dun tempo no que non cultivamos nin memorias.
Suso de Toro

O método Blanco Amor

Houbo un tempo no que Blanco Amor, na madurez, decidiu converterse nun demiurgo léxico. Sabía que son as palabras as que rematan por determinar as historias. 
1061_1

O ciclo dos 100 anos

Imaxinemos que Galicia e Portugal fosen corpos celestes que, cada cen anos, achegan as súas órbitas. Propóñolles un xogo: ver de que xeito Galicia se proxecta no veciño do sur de cada vez, desde desexos clandestinos a intentos esnafrados

Estado de graza

Cando comezas a ter nostalxia do teu propio pasado? Cada ano que pasa, teño máis memoria dos mesmos acontecementos pasados e máis preguiza en recuperala, aínda que estea no fondo de moito do que escribo. Todo o tempo que miro para atrás deixo de observalo en diante.

Para que te metes

Ultimamente padezo do síndrome da oportunidade perdida. Moito do que leo e vexo paréceme cartucho malgastado, historias que merecían bastante máis do que se fai con elas. Xa non só é que os cartos para levalas adiante sexan limitados. É que comezo a pensar que tamén o son as ideas.

O bo inimigo

Volver a eses filmes bélicos das tardes dos domingos supón un fenómeno estraño. Aínda que coñezamos de memoria os escenarios da II Guerra Mundial, a quen non recoñecemos é o inimigo ao que vencen británicos e americanos.
.

O engano

A supervivencia de venerables revistas coma o Anuario Brigantino axudan a revelar as lagoas e problemas do sistema actual de publicación académica e científica para as pequenas culturas.

Nai serpe

O único xeito de mudar de estación de maneira digna é sacudindo os sentidos alí onde sexa posible. Aínda que sexa mudados en serpes atravesando un río subterráneo

Senlleiros

Nas fábulas antigas os animais sempre aparecen de maneira singular, como representantes dun clon universal. Son bichos solitarios. Pero cando a literatura tenta facer o mesmo, o resultado pode ser exasperante
Juventudes Hitlerianas

Literatura por defecto

En que medida o escritor pode escapar do seu tempo e da súa época ► Máis que un termómetro, a literatura é un barómetro que dá conta das altas e baixas presións dunha sociedade

O mundo máis alá do visible

Un vello ordenador dormita na miña sala de estar. Aínda non sei que facer con el, en que armario, trasteiro ou casa gardalo por outras tres décadas. Sei que en como en cada rapaz da miña xeración, nel radica boa parte do que eu son.
The Waylanders

Verdade de videoxogo

Seica cando vai máis calor é cando se mercan os ordenadores con mellores tarxetas gráficas e memoria ram. Como se a apertura do mundo ao bo tempo incitara a explorar territorios dixitais que agachan tantas verdades que non se dan abranguido
café

Admiración

Choramos pola perda dos cafés, pero xa non temos tempo para ir a eles. Máis nos valía tentar salvar os mobles que marchan no camión das últimas mudanzas do século XX.

O filtro apocalíptico

A agonía é un proceso participado e colaborativo. Ás veces non nos decatamos de que, coma no meme dos africanos que bailan co cadaleito, nós tamén queremos botarlle uns pasos co cadáver ao ombreiro
Táboa

Arquivos da nada

Nos vindeiros anos asistiremos á progresiva desaparición do legado creativo dun rapaz brillante: Esteban Yáñez. Segundo creben as empresas de internet e as súas cabeceiras dixitais, perderemos gradualmente receitas, cancións, frases brillantes e vídeos delirantes. E non será estraño: cando máis capacidade temos de preservar a cultura, máis temos a sensación de que a perdemos para o futuro.
Grosse Freiheit Nr. 7

O que nós non sabemos

Como non podo percorrer os camiños do país, emprego o confinamento en aventuras perigosas e tamén inesperadas, como explorar o cine producido durante na II Guerra Mundial na Alemaña nazi e na Francia de Vichy
Barreras

Galicia sempre desaparece

Observo a colección fotográfica de Ruth Matilda Anderson e o delicioso masaxe mental que fai nas nosas cabezas. E decátome: adoramos ver estampas desaparecidas do país, pero, sobre todo, adoramos Galicia como unha desaparición perpetua.

Tres confinamientos

Apenas estamos ao principio do que será un periodo único nas nosas vidas, aínda que non sabemos canto de único. Bótolle unha ollada a tres confinamentos que son, á súa vez, tres modos de afrontar a reclusión e os seus efectos sobre a memoria, o pasado e a identidade
José Sacristán

A lamprea infinita

O problema de querer viaxar a través dos libros a lugares nos que fuches feliz é que se cadra o autor non ve o mesmo ca ti e rematas discutindo con el
Aquiles

Ilíada

Viaxo a Londres para atoparme cos vellos heroes da Ilíada na exposición Troia: mito e realidade do British Museum. Tras máis de trescentas pezas, chego a unha conclusión: Seguimos sen saber onde está Troia, pero estou certo de que nunca deixou de existir.
Novoa

Fitar

As exposicións retrospectivas teñen a habilidade que nos resumen ao que, no fondo, somos: un renglón singular no conto do mundo. Ás veces, como a fadista María Severa, unha marca por descubrir para turistas melancólicos
Mussolini

Secuencias

Antonio Scurati apela na súa monumental novela sobre Mussolini ao criterio e xuízo do lector para avaliar o fascismo. Tal argumento cabal soa ata revolucionario en tempos nos que todo o mundo parece ter a necesidade de adoctrinarte

Xistral

REMATO E COMEZO anos subindo montañas. É un ritual para un mundo de rutinas. Desta volta, ascendo os dondos cumios do Xistral entre cabalos bravos e montes de turba. Aquí están -en realidade, queremos que estean- as orixes de todo
XurxoSouto. EP

O señor que escribiu tal

Volver sobre antigos proxectos literarios pode ser como unha cea de antigos alumnos: unha xuntanza de estraños no que o primeiro que non recoñeces es ti mesmo
La divina comedia

Traidor ou heroe

Percorro o Culturgal convencido de que non hai resposta posible á pregunta que nos facemos todos: É esta feira un espellismo ou é un retrato estraño do país? Só me queda claro que o sector que a mantén non parece disposto a renunciar.

A sombra do que fuches

Subimos ao monte Pindo con setenta persoas para visitar a fortaleza da Moa e celebrarmos o Día Mundial do Patrimonio. Era a primeira vez que se facía un roteiro monográfico deste gran sitio arqueolóxico do occidente galego, que está aínda sen catalogar oficialmente.