Un mandala catalán Manuel Gago Queixámonos de que os mobiles e as redes sociais consumen toda a nosa atención emocional mentres lles dedicamos toda a nosa atención intelectual.
A resurrección Manuel Gago A identidade galega naceu como a auga; metíase por onde podía ou lle deixaban, e como consecuencia construiu un universo fragmentario con algúns…
A letoloxía dos libros Manuel Gago Ou a memoria é contradición e confrontación —con outros e con nós mesmos— ou non é nada.
Que pasa coa narrativa? Manuel Gago Todos os autoenganos que nos fabriquemos sobre o fracaso da narrativa galega derrúbanse cando os confrontamos coa vizosa acción da poesía actual.
O medo invisible Manuel Gago A linguaxe máis efectiva para comunicarnos entre especies segue a ser a empatía
Segundas oportunidades Manuel Gago O mellor que podemos facer coa cultura que non comprendemos é non felicitarnos polos nosos prexuízos.
Todos somos o mesmo Manuel Gago LEVAMOS dous anos de Entroido, pero aínda hai quen preferiría non soterrar a sardiña de todo
O Risk da avestruz Manuel Gago "A incerteza xoga un papel e forma parte da motivación do ‘downscrolling’, o desexo de comprender a natureza da ameaza: que probabilidade hai de que…
Saber vestir ao emperador Manuel Gago "Ao verse anegada a vella Ponte Mourulle e a estrada, houbo quen pensou que ficaría borrada a presenza dos presos do franquismo que redimiran pena de…
Culpas e consensos Manuel Gago A sociedade galega está obsesionada polo consenso porque en realidade está moito máis dividida do que pensamos
Nomes que flotan no aire Manuel Gago Ás veces para poder ver o pasado hai que botarlle unha saba por riba, como ás pantasmas das novelas de terror gótico.
O don da pertenza Manuel Gago Se queremos saber que agardamos para nós mesmos, exploremos o que pensamos sobre as cidades
O rastro da sona Manuel Gago Poucos artistas saben que é o que os fará únicos trala súa morte —e tampouco lles preocupa nin o aproveitarán—.
Editar o mundo Manuel Gago Unha nova tecnoloxía de auriculares fainos cuestionar unha parte da nosa identidade urbana
Gurs Manuel Gago Acostumados a ver o horror como entretemento, nas pantallas ou no papel, non sabemos acollelo cando chega doutro lugar.
Latente coma un volcán Manuel Gago Na ficción e na vida, os motivos que damos para explicar as nosas decisións adoitan ser cortinas de fume que agachan verdades moito máis incómodas.
Soas no mundo Manuel Gago Carme Varela conta en As desterradas como a propiedade da terra, malia o seu descrédito, podía ser o último reduto da liberdade.
Pantasmas aleatorias Manuel Gago Novelas onde a intención é o que conta —ou o que non conta—. Aldeas que soñan unha paisaxe que xa non existe. Luces de casas que se prenden só cando…
Algo de alivio Manuel Gago Tratar a vida como un texto que pide ser anotado para que cobre algún sentido
Pastores de camiños Manuel Gago O verán é un convite para mirar o que non se advirte ou le durante todo o ano. Levamos un ano e pico aprendendo a mirar con máis detemento o que nos…
Firme convicción Manuel Gago O NOVO LIBRO de Emilio Grandío deita unha ollada única sobre a tremoia británica de espionaxe na Península Ibérica durante a II Guerra Mundial.…
A vida como espectáculo Manuel Gago Poucas biografías fascinan tanto como a da excesiva, vital e transgresora Bela Otero, un dos lumes da Belle Époque. Pero detrás da historia de…
Libros que non agardan Manuel Gago Todos soñamos cun mundo sen reglas, pero no fondo agardamos que todo o que nos dá medo sexa tan previsible coma o horario dunha fábrica.
A ficción da ficción Manuel Gago Aínda que non queiramos recoñecelo, a literatura galega perdeu hai tempo a súa condición de bandeira nacional. Aproveitemos ese alivio para conspirar…
Un plan literario Manuel Gago Cando un ritual se esquece, convírtese nun estorbo que debe ser solucionado ou curado. Atravesamos en coche entre Agolada e Antas de Ulla. A xente…
Que haberá de perigoso en nós? Manuel Gago A moitas veces frustrante relación da cultura galega coas súas veciñas peninsulares só pode ser resolta con tempo e audacia
